Wat kun je leren van kindertekeningen

De overeenkomsten tussen de tekeningen van mijn jongste zoon en die van mijn oudste zoon op dezelfde leeftijd zijn geen toeval. Kinderen blijken een universele ‘taal’ te hebben waar het beeldende expressie betreft. Een taal die landsgrenzen, culturen en tijdsbestek overschrijdt. Zelfs in de grotten van Rouffignac zijn 13,000 jaar oude kindertekeningen gevonden die parallellen vertonen met de hedendaagse tekenontwikkeling 

Aan het einde van de week heb ik steeds een hele stapel tekeningen. Een deel ervan komt op het prikbord te hangen, een ander deel gaat in de ‘bewaarmap’ en er sneuvelt een aantal. Die gaan bij het oud papier. Maar wat bewaar ik nou eigenlijk?

Vroege Fase: de ontdekking van een ‘ik’

De eerste keer dat een kind een potlood ter hand neemt lijkt het geheel willekeurig te gaan tekenen. Zonder zeil of placemat wordt je tafel vrolijk meegetekend. Het is de Vroege Fase, de ‘krabbelfase’ die tot ongeveer het derde levensjaar duurt. Deze fase wordt gekenmerkt door lijn, ritme en beweging. De op en neer gaande en wervelende beweging zien we bij ieder beginnend tekenaar terug. Waar er eerst geen begin en einde aan te ontdekken was ontstaat er langzaam maar zeker een cirkel. Een vanuit het kind getekende ‘oer’- werveling komt tot stilstand in het midden van de cirkel. Er komt een kern.

Langzaam maar zeker gaat het kind zijn best doen om de cirkel rond te maken en hem af te sluiten. Deze fase wordt gekenmerkt door het naar binnen keren. Een blik richten op zichzelf. Bij het kind ontstaat er een Ik-bewustzijn waarvoor de cirkel symbool staat.

lees verder: http://kiind.nl/article790/