Stop met positief opvoeden

Positief opvoeden, goed gedrag belonen en slecht gedrag zoveel mogelijk negeren. Dat klinkt heel erg... nou ja... positief. Maar is dat het ook helemaal? Of zitten er toch wat addertjes onder het gras?

Op commando positief zijn

Je zou de taak maar op je nemen: een kind opvoeden door zijn goede gedrag te belonen en zijn slechte gedrag te negeren. Het betekent dat je altijd moet opletten of je kind iets goed doet en dit op enthousiaste manier moet laten weten. Oók als je chagrijnig bent, moe, of een beetje cynisch en eigenlijk niet echt onder de indruk van het feit dat hij zijn speelgoed voor één keer niet door de hele kamer heeft laten slingeren. 

Het betekent ook dat je je het dreinen en zeuren van je kind moet negeren als je al een beetje geïrriteerd bent, of gestrest na een zware dag op je werk. Dat je je ergernis weg moet stoppen en frustraties moet inslikken. Gemakkelijk is het niet en bovendien niet eens goed voor je kind.

Belonen is als suiker: lekker, maar ook ongezond en verslavend

Het probleem met belonen is dat externe beloningen hun waarde verliezen. Er zijn nog maar weinig volwassenen die op hun werk harder hun best gaan doen als ze af en toe een sticker krijgen van de baas, terwijl dit voor kinderen op school vaak nog prima werkt. Beloningen zijn dus onderhevig aan inflatie. Een beloning krijgen wordt ‘normaal’ als je er regelmatig één krijgt. Je wordt er afhankelijk van, met kwalijke gevolgen.

'Geef me mijn beloning!'

Wat bijvoorbeeld als een kind al zijn zelfbeheersing heeft ingezet om niet driftig te worden terwijl hij van zijn zusje verloor met memory? Een hele prestatie, maar zijn ouders hebben het niet gezien en kunnen het daarom ook niet belonen. Snapt een kind het verschil tussen over het hoofd gezien worden en bewust genegeerd worden? 

meer lezen?

www.kiind.nl