overbezorgde ouders

Uit onderzoek in Engeland blijkt dat kinderen opgroeien tot ongelukkige en angstige volwassenen wanneer ouders het leven van hun kinderen teveel domineren. Kinderen en zeker pubers willen steeds meer hun keuzes over hun leven zelf bepalen. Dit wordt al kenbaar in de peuterperiode waarin het beroemde eigen willetje om de hoek komt kijken.

En van de meest belangrijke taken in het leven van kinderen is het leren van zelfstandigheid en autonomie. Wanneer kinderen steeds een beetje meer hun eigen beslissingen nemen worden ze zelfstandig. Ouders hebben hier een belangrijke taak. Als ouders hun kinderen teveel beschermen maken ze hun kinderen ongelukkig en angstig, waardoor ze niet goed kunnen omgaan met de uitdagingen van het zelfstandige leven als volwassene.

Het zou kinderen helpen wanneer ze hun zorgen en angsten kunnen uiten bij hun ouders, waarop ouders hen uitdagen om meer perspectieven te zien en de zorgen te onderzoeken op waarheids- en mogelijkheidsgehalte.

In de praktijk van alledag blijkt vaak dat ouders hun angsten en zorgen projecteren op hun kinderen. De angst slaat over naar het kind. Is dit kind gevoelig voor de angst van de ouder, dan zal het kind verstijven en het nalaten om op onderzoek uit te gaan en de wereld te ontdekken op al zijn mogelijkheden.

Kinderen moeten naast autonomie en onafhankelijkheid leren omgaan met verantwoordelijkheid.Dit kunnen ze alleen leren door het maken van fouten en door het leren omgaan met teleurstellingen.Kinderen die dit niet leren, missen belangrijke ervaringen. Bovendien kennen ze niet de ervaring van trots zijn op zichzelf door het zelfstandig overwinnen van moeilijkheden.Op het moment dat ze dan volwassen worden, kunnen ze niet voor zichzelf zorgen en blijven afhankelijk van hun ouders.

Uit het Britse onderzoek blijkt ondermeer dat tien procent van de pubers zich zorgen maakt over wat hen kan overkomen in hun latere leven.

Verstandige ouders begeleiden hun kind meer in het maken van eigen keuzes, dan dat ze hun kinderen hun beslissingen dwingend opleggen. Waarbij het natuurlijk vanzelfsprekend is dat ouders min of meer dwingend voorschrijven wat er nodig is op het gebied van gezondheid en basisveiligheid. Zeker als het kind nog jong is.

Ouders die een kader aanbieden waarin het kind zich kan bewegen en daar duidelijk en consequent over zijn, maken het hun kind gemakkelijker om te experimenteren.

Verstandige ouders houden denkbeeldig de armen om hun kind zonder ze vast te houden. Net als bij het leren fietsen, waarbij je mee rent en het kind pas opvangt als het mis gaat.

Mocht je het als ouder nog best lastig vinden om je kind wat meer los te laten en wat minder te beschermen, bedenk dan dat je als ouder evenzeer leert als je kind. Want ook een ouder heeft te leren hoe hij een verstandige volwassene kan zijn, die zijn kind opvoedt tot een gelukkige volwassene.

bron: kindercoaching friesland