het tafelspel

Een tafelspel is iets anders dan poppenkast.

Bij poppenkast is degene, die de poppen beweegt onzichtbaar voor de kinderen. De poppen spreken en maken gebaren.

Ze zijn in gesprek met elkaar en met het publiek.

Actie en interactie is heel erg belangrijk om het spel levendig te houden.

Bij een tafel- of poppenspel, wordt een verhaal verteld en de figuren op de tafel worden bewogen. De persoon, die vertelt en de poppen beweegt is zichtbaar voor de kinderen, ze hoeven nu niet angstig te worden voor de poppen.

Voordat je een verhaal als poppenspel gaat spelen kun je het eerst een aantal keren aan de kinderen vertellen. Door steeds dezelfde tekst te gebruiken, kennen ze het al snel uit hun hoofd. Dan kan een tafelspel worden opgebouwd.

De kinderen kunnen hierbij helpen. Zij zoeken naar materiaal, wat in het verhaal voorkomt. Houten of gebreide dieren en/of poppen, die al tot het speelgoed van het kind behoren, kunnen goed gebruikt worden.

Soms is er bijvoorbeeld geen wolf, maar kinderen vinden dan al snel een oplossing. 'We kunnen de hond wel wolf laten zijn!'

Gekleurde speellappen worden ook door de kinderen verzameld en al snel is de speeltafel gereed.  De meest noodzakelijke dingen staan er op. Zelf kun je het dan afmaken met een kaars en een vaasje bloemen of takken al naar gelang het seizoen. Om bomen of struiken te maken is een bolletje klei handig. Je kunt er de takken in zetten van het seizoen. Ook als de klei gedroogd is kan het nog steeds gebruikt worden.

Bergen kun je maken door kussentjes met de punt omhoog onder de doek te plaatsen. Je hebt dan meteen een achtergrond en dieren of poppen die de berg op moeten blijven beter staan.

Voor een huisje of holletje kun je een doos of mandje met de opening naar voren zetten en de doeken er omheen plooien.

Als het decor klaar is, gaat over het hele tafereel een dunne wolkendoek tot het tijd is om te gaan spelen. Ook de kinderen die meegeholpen hebben bij de opbouw van de tafel zullen met spanning kijken wat er te voorschijn komt als deze doek wordt weggehaald.

Om alles goed te kunnen zien kunnen de kinderen het beste in een halve kring naast elkaar zitten. De speeltafel moet zo hoog zijn dat de kinderen er op kunnen kijken. Is de tafel te hoog, dan gaan de kinderen staan en belemmeren ze het zicht van de anderen. Ook teveel materiaal op de tafel werkt storend. De poppen kunnen dan moeilijk verplaatst worden. Het is daarom goed om op te letten dat de figuren zichtbaar blijven en niet achter alles op de tafel verdwijnt.

De manier waarop je de speelfiguren vasthoudt is belangrijk, je hand mag de poppen niet verbergen. Kinderen kijken naar de figuren en niet of er een blaadje meer of minder ligt. Daarom is het beter het simpel te houden en niet teveel in detail te treden.